-
1 excūsātiō
excūsātiō ōnis, f [excuso], an excusing, excuse: turpis: iusta: Aeduis dat veniam excusationemque accipit, Cs.: iniuriae: Pompei, Cs.: excusatio Sulpici legationis obeundae, a declining: aetatis: valetudinis: excusatio, quā usus es, cur, etc.: ulla, quo minus adesset, etc.: habent excusationem legitimam, exsili causā solum vertisse.* * * -
2 Dum excusare credis, accusas
• When you believe you are excusing yourself, you are accusing yourself. (St. Jerome)Latin Quotes (Latin to English) > Dum excusare credis, accusas
-
3 cur
cūr (old orthog. quor; cf. Vel. Long. p. 2236 P.; and in MSS. sometimes cor, v. Lachm. ad Lucr. II. p. 171 sq.), adv. [contr. from quare; cf. Vel. Long. p. 2231 P. and the letter C; acc. to Voss, Etym. s. h. v.; Analog. 4, 21, and Hand, Turs. II. p. 175, from cui rei; cf.:I.quoi rei,
Plaut. Poen. 2, 33 ], = quam ob rem, for what reason, wherefore, why, to what purpose, from what motive.Rel.:B.duae causae sunt, cur tu frequentior in isto officio esse debeas quam nos,
Cic. Fam. 15, 20, 2; so,causae, cur,
Quint. 11, 3, 16; and:ea causa, cur,
id. 2, 3, 11:non fuit causa, cur,
Cic. Rosc. Com. 16, 49; cf. id. Clu. 61, 169; so,causa non esset, cur,
id. N. D. 3, 4, 9:causa nulla est, cur,
id. Rosc. Am. 50, 146; id. de Or. 2, 45, 189:nihil est causae, cur,
Quint. 11, 3, 59:quae causa est, cur? etc.,
Cic. Lael. 13, 48:quid est causae, cur, etc.,
id. Fl. 2, 5; id. de Or. 3, 48, 185; id. Fam. 2, 13, 2:negare et adferre rationem cur negarent,
id. ib. 6, 8, 1:id satis magnum esse argumentum dixisti, cur esse deos confiteremur,
id. N. D. 1, 23, 62;so after argumenta,
id. ib. 3, 4, 10; id. Div. 1, 3, 5:est vero cur quis Junonem laedere nolit,
Ov. M. 2, 518;and with a negative: neque est, cur, etc.,
Plaut. Stich. 1, 1, 51:non tamen est, cur,
Ov. H. 10, 144.- -And in dependent questions:quid est, cur tu in isto loco sedeas?
Cic. Clu. 53, 147; id. Fin. 1, 10, 34; Liv. 21, 43, 12 et saep.:ne cui sit vestrum mirum, cur, etc.,
Ter. Heaut. prol. 1 al.:miror, cur me accusas,
Cic. Fam. 7, 27, 1; 5, 12, 30; id. Phil. 2, 20, 49 (v. miror, admiror, etc.):quā in re primum illud reprehendo et accuso, cur, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 7, § 16:quod me saepe accusas, cur hunc meum casum tam graviter feram,
id. Att. 3, 13, 2; 3, 12, 1; id. Sest. 37, 80; Hor. C. 1, 33, 3:consules invasit, cur silerent,
Tac. A. 6, 4.—Pregn., = cujus causā, propter quod, on account of which, by reason of which:II.quid ergo accidit, cur consilium mutarem?
Cic. Fam. 2, 16, 10:quid obstat, cur non verae fiant,
Ter. And. 1, 1, 76:fecerit aliquid Philippus, cur adversus eum... hoc decerneremus: quid Perseus meruit... cur soli omnium hostes ei simus?
Liv. 41, 24, 11 Weissenb. ad loc.:Caedicius negare, se commissurum, cur sibi... quisquam imperium finiret,
id. 5, 46, 6; 10, 18, 14; Suet. Calig. 15; Ov. Am. 1, 3, 2:quid Aristides commisisset, cur tantā poenā dignus duceretur,
Nep. Arist. 1, 3:multa quidem dixi, cur excusatus abirem,
Hor. Ep. 1, 9, 7.—Interrog.: Ag. Quor mi haec irata est? Mi. Quor haec irata est tibi? Quor ego id curem? Plaut. Poen. 1, 2, 143 sq.:B.quor perdis adulescentem nobis? quor amat? Quor potat?
Ter. Ad. 1, 1, 36 sq.; cf.:quid agis? quor te is perditum?
id. And. 1, 1, 107:quor non introëo in nostram domum?
Plaut. Am. 1, 1, 253; Cic. Fam. 2, 18, 3:quorsum tan dem, aut cur ista quaeris?
id. Leg. 1, 1, 4: Er. Jube tibi agnum huc adferri propere pinguem. He. Quor? Er. Ut sacrufices, Plaut. Capt. 4, 2, 82: Me. Non possum. Ch. Quor non? Ter. Heaut. 1, 1, 111:cur ego plebeios magistratus... video, etc.,
Liv. 2, 34, 9; 6, 15, 12.—In the poets sometimes placed after one or more words of a clause:stratege noster, quor hic cessat cantharus?
Plaut. Stich. 5, 4, 28:obsequium ventris mihi perniciosius est cur?
Hor. S. 2, 7, 104; 2, 3, 187.—Esp.1.Pregn.a.Implying censure, indignation, remonstrance, etc.:b.quor id aussu's facere?
Plaut. Ps. 1, 3, 114:cur es ausus subigitare, etc.,
id. Mil. 5, 9; id. Men. 3, 2, 28:sed quid ego? quor me excrucio? quor me macero?
Ter. And. 5, 3, 15:cur imperium illi, aut cur illo modo prorogatum est,
Cic. Att. 7, 3, 4; id. Div. 2, 30, 65:cur me querelis exanimas tuis?
Hor. C. 2, 17, 1.—Implying grief, sorrow, and, with negatives, desire, etc.: eheu me miserum, quor non aut istaec mihi Aetas et formast, etc., Ter. Hec. 1, 1, 17:c.heu me miserum, cur senatum cogor reprehendere?
Cic. Phil. 7, 4, 14; id. Fam. 2, 7, 5; id. Att. 2, 19, 1:cur ego tecum non sum?
id. ib. 16, 6, 2.—With potential subj., in excusing, deprecating censure, etc.:2.quor ego apud te mentiar?
Plaut. Poen. 1, 1, 24; id. Most. 2, 2, 24:cur hunc tam temere quisquam ab officio discessurum judicaret?
Caes. B. G. 1, 40: pro urbis salute, cur non omnibus facultatibus, quas habemus, utamur, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 15; Cic. Cael. 29, 68 al.—Emphatic after si, cum, etc., implying a logical conclusion:3.tum id si falsum fuerat, filius quor non refellit?
Ter. Phorm. 2, 3, 53:nam, si res publica defenditur, cur ea consule isto ipso defensa non est?
Cic. Att. 7, 3, 4; cf.:fac esse distentam... cur tam multos deos nihil agere patitur?
id. N. D. 3, 39, 93:cur autem quidquam ignoraret animus hominis, si esset deus?
id. ib. 1, 11, 28; Nep. Eum. 11, 4; Ov. F. 1, 257.—Strengthened by particles of inference: nam, enim, igitur, etc.: Am. Pestis te tenet. So. Nam quor istuc Dicis? Plaut. Am. 2, 1, 31:nam cur me miseram verberas?
id. Aul. 1, 1, 3:quor simulas igitur?
Ter. And. 1, 1, 21:cur enim, inquies, etc.,
Cic. Ac. 2, 17, 55; Suet. Calig. 34; id. Claud. 4; v. Hand, Turs. II. pp. 175- 183. -
4 excusabundus
excūsābundus ( excuss-), a, um, adj. [id.], excusing himself, App. Mag. p. 324, 14. -
5 excusatio
excūsātĭo ( excuss-), ōnis, f. [excuso], an excusing, excuse (freq. and class.); constr. with obj. or subj. gen., absol., with cur, quominus, etc.(α).With gen. obj.:(β).peccati,
Cic. Lael. 11, 37:intermissionis litterarum,
id. Fam. 16, 25:valent apud me excusationes injuriae tuae,
id. Sull. 16, 47.—With gen. subj.:(γ).pauci ejusdem generis addit cum excusatione Pompeii conjuncta (shortly before: velle Pompeium se Caesari purgatum),
Caes. B. C. 1, 8, 4.—With both constructions:excusatio Ser. Sulpicii legationis obeundae,
Cic. Phil. 9, 4, 8.—With a causal gen. (freq.):(δ).hic dies summa'st apud me inopiae excusatio,
Plaut. As. 3, 1, 31:excusatio vel pietatis, vel necessitatis, vel aetatis,
Cic. Cael. 1, 2; cf.adolescentiae,
id. ib. 18, 43:me neque honoris neque aetatis excusatio vindicat a labore,
id. Sull. 9, 26:aetatis,
Caes. B. C. 1, 85, 9:valetudinis,
Cic. Pis. 6, 13:oculorum,
id. de Or. 2, 68, 275: [p. 681] familiaris funeris, id. Rab. Perd. 3, 8:amicitiae,
id. Lael. 12, 43:necessitatis,
id. Rab. Post. 10, 27:summae stultitiae,
id. Caecin. 11, 30 et saep.—Absol.:(ε).turpis enim excusatio est si quis contra rem publicam se amici causa fecisse fateatur,
Cic. Lael. 12, 40:illa perfugia, quae sumunt sibi ad excusationem,
id. Rep. 1, 5:(Sappho) dat tibi justam excusationem,
id. Verr. 2, 4, 57, § 126:libenter Caesar petentibus Aeduis dat veniam excusationemque accipit,
Caes. B. G. 6, 4, 3:triduum disputationibus excusationibusque extrahitur,
id. B. C. 1, 33, 3 et saep.—With cur and quominus:(ζ).accipio excusationem tuam, qua usus es, cur, etc.,
Cic. Fam. 4, 4, 1:nemini civi ullam, quominus adesset, satis justam excusationem esse visam,
id. Pis. 15, 36.—With acc. and inf.:(η).habent excusationem legitimam, exsilii causa solum vertisse nec esse postea restitutos,
id. Phil. 5, 5, 14.—With kindr. accus.:II.ad excusandas excusationes in peccatis,
Vulg. Psa. 140, 4.—Transf., a being excused, a release, discharge from any thing (post-class.):tria onera tutelarum dant excusationem,
Dig. 27, 1 (De excusationibus), 3; cf.:omnibus excusatio a tutela competit,
ib. 5 et saep. (vid. the whole title). -
6 excussabundus
excūsābundus ( excuss-), a, um, adj. [id.], excusing himself, App. Mag. p. 324, 14. -
7 excussatio
excūsātĭo ( excuss-), ōnis, f. [excuso], an excusing, excuse (freq. and class.); constr. with obj. or subj. gen., absol., with cur, quominus, etc.(α).With gen. obj.:(β).peccati,
Cic. Lael. 11, 37:intermissionis litterarum,
id. Fam. 16, 25:valent apud me excusationes injuriae tuae,
id. Sull. 16, 47.—With gen. subj.:(γ).pauci ejusdem generis addit cum excusatione Pompeii conjuncta (shortly before: velle Pompeium se Caesari purgatum),
Caes. B. C. 1, 8, 4.—With both constructions:excusatio Ser. Sulpicii legationis obeundae,
Cic. Phil. 9, 4, 8.—With a causal gen. (freq.):(δ).hic dies summa'st apud me inopiae excusatio,
Plaut. As. 3, 1, 31:excusatio vel pietatis, vel necessitatis, vel aetatis,
Cic. Cael. 1, 2; cf.adolescentiae,
id. ib. 18, 43:me neque honoris neque aetatis excusatio vindicat a labore,
id. Sull. 9, 26:aetatis,
Caes. B. C. 1, 85, 9:valetudinis,
Cic. Pis. 6, 13:oculorum,
id. de Or. 2, 68, 275: [p. 681] familiaris funeris, id. Rab. Perd. 3, 8:amicitiae,
id. Lael. 12, 43:necessitatis,
id. Rab. Post. 10, 27:summae stultitiae,
id. Caecin. 11, 30 et saep.—Absol.:(ε).turpis enim excusatio est si quis contra rem publicam se amici causa fecisse fateatur,
Cic. Lael. 12, 40:illa perfugia, quae sumunt sibi ad excusationem,
id. Rep. 1, 5:(Sappho) dat tibi justam excusationem,
id. Verr. 2, 4, 57, § 126:libenter Caesar petentibus Aeduis dat veniam excusationemque accipit,
Caes. B. G. 6, 4, 3:triduum disputationibus excusationibusque extrahitur,
id. B. C. 1, 33, 3 et saep.—With cur and quominus:(ζ).accipio excusationem tuam, qua usus es, cur, etc.,
Cic. Fam. 4, 4, 1:nemini civi ullam, quominus adesset, satis justam excusationem esse visam,
id. Pis. 15, 36.—With acc. and inf.:(η).habent excusationem legitimam, exsilii causa solum vertisse nec esse postea restitutos,
id. Phil. 5, 5, 14.—With kindr. accus.:II.ad excusandas excusationes in peccatis,
Vulg. Psa. 140, 4.—Transf., a being excused, a release, discharge from any thing (post-class.):tria onera tutelarum dant excusationem,
Dig. 27, 1 (De excusationibus), 3; cf.:omnibus excusatio a tutela competit,
ib. 5 et saep. (vid. the whole title). -
8 quor
cūr (old orthog. quor; cf. Vel. Long. p. 2236 P.; and in MSS. sometimes cor, v. Lachm. ad Lucr. II. p. 171 sq.), adv. [contr. from quare; cf. Vel. Long. p. 2231 P. and the letter C; acc. to Voss, Etym. s. h. v.; Analog. 4, 21, and Hand, Turs. II. p. 175, from cui rei; cf.:I.quoi rei,
Plaut. Poen. 2, 33 ], = quam ob rem, for what reason, wherefore, why, to what purpose, from what motive.Rel.:B.duae causae sunt, cur tu frequentior in isto officio esse debeas quam nos,
Cic. Fam. 15, 20, 2; so,causae, cur,
Quint. 11, 3, 16; and:ea causa, cur,
id. 2, 3, 11:non fuit causa, cur,
Cic. Rosc. Com. 16, 49; cf. id. Clu. 61, 169; so,causa non esset, cur,
id. N. D. 3, 4, 9:causa nulla est, cur,
id. Rosc. Am. 50, 146; id. de Or. 2, 45, 189:nihil est causae, cur,
Quint. 11, 3, 59:quae causa est, cur? etc.,
Cic. Lael. 13, 48:quid est causae, cur, etc.,
id. Fl. 2, 5; id. de Or. 3, 48, 185; id. Fam. 2, 13, 2:negare et adferre rationem cur negarent,
id. ib. 6, 8, 1:id satis magnum esse argumentum dixisti, cur esse deos confiteremur,
id. N. D. 1, 23, 62;so after argumenta,
id. ib. 3, 4, 10; id. Div. 1, 3, 5:est vero cur quis Junonem laedere nolit,
Ov. M. 2, 518;and with a negative: neque est, cur, etc.,
Plaut. Stich. 1, 1, 51:non tamen est, cur,
Ov. H. 10, 144.- -And in dependent questions:quid est, cur tu in isto loco sedeas?
Cic. Clu. 53, 147; id. Fin. 1, 10, 34; Liv. 21, 43, 12 et saep.:ne cui sit vestrum mirum, cur, etc.,
Ter. Heaut. prol. 1 al.:miror, cur me accusas,
Cic. Fam. 7, 27, 1; 5, 12, 30; id. Phil. 2, 20, 49 (v. miror, admiror, etc.):quā in re primum illud reprehendo et accuso, cur, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 7, § 16:quod me saepe accusas, cur hunc meum casum tam graviter feram,
id. Att. 3, 13, 2; 3, 12, 1; id. Sest. 37, 80; Hor. C. 1, 33, 3:consules invasit, cur silerent,
Tac. A. 6, 4.—Pregn., = cujus causā, propter quod, on account of which, by reason of which:II.quid ergo accidit, cur consilium mutarem?
Cic. Fam. 2, 16, 10:quid obstat, cur non verae fiant,
Ter. And. 1, 1, 76:fecerit aliquid Philippus, cur adversus eum... hoc decerneremus: quid Perseus meruit... cur soli omnium hostes ei simus?
Liv. 41, 24, 11 Weissenb. ad loc.:Caedicius negare, se commissurum, cur sibi... quisquam imperium finiret,
id. 5, 46, 6; 10, 18, 14; Suet. Calig. 15; Ov. Am. 1, 3, 2:quid Aristides commisisset, cur tantā poenā dignus duceretur,
Nep. Arist. 1, 3:multa quidem dixi, cur excusatus abirem,
Hor. Ep. 1, 9, 7.—Interrog.: Ag. Quor mi haec irata est? Mi. Quor haec irata est tibi? Quor ego id curem? Plaut. Poen. 1, 2, 143 sq.:B.quor perdis adulescentem nobis? quor amat? Quor potat?
Ter. Ad. 1, 1, 36 sq.; cf.:quid agis? quor te is perditum?
id. And. 1, 1, 107:quor non introëo in nostram domum?
Plaut. Am. 1, 1, 253; Cic. Fam. 2, 18, 3:quorsum tan dem, aut cur ista quaeris?
id. Leg. 1, 1, 4: Er. Jube tibi agnum huc adferri propere pinguem. He. Quor? Er. Ut sacrufices, Plaut. Capt. 4, 2, 82: Me. Non possum. Ch. Quor non? Ter. Heaut. 1, 1, 111:cur ego plebeios magistratus... video, etc.,
Liv. 2, 34, 9; 6, 15, 12.—In the poets sometimes placed after one or more words of a clause:stratege noster, quor hic cessat cantharus?
Plaut. Stich. 5, 4, 28:obsequium ventris mihi perniciosius est cur?
Hor. S. 2, 7, 104; 2, 3, 187.—Esp.1.Pregn.a.Implying censure, indignation, remonstrance, etc.:b.quor id aussu's facere?
Plaut. Ps. 1, 3, 114:cur es ausus subigitare, etc.,
id. Mil. 5, 9; id. Men. 3, 2, 28:sed quid ego? quor me excrucio? quor me macero?
Ter. And. 5, 3, 15:cur imperium illi, aut cur illo modo prorogatum est,
Cic. Att. 7, 3, 4; id. Div. 2, 30, 65:cur me querelis exanimas tuis?
Hor. C. 2, 17, 1.—Implying grief, sorrow, and, with negatives, desire, etc.: eheu me miserum, quor non aut istaec mihi Aetas et formast, etc., Ter. Hec. 1, 1, 17:c.heu me miserum, cur senatum cogor reprehendere?
Cic. Phil. 7, 4, 14; id. Fam. 2, 7, 5; id. Att. 2, 19, 1:cur ego tecum non sum?
id. ib. 16, 6, 2.—With potential subj., in excusing, deprecating censure, etc.:2.quor ego apud te mentiar?
Plaut. Poen. 1, 1, 24; id. Most. 2, 2, 24:cur hunc tam temere quisquam ab officio discessurum judicaret?
Caes. B. G. 1, 40: pro urbis salute, cur non omnibus facultatibus, quas habemus, utamur, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 15; Cic. Cael. 29, 68 al.—Emphatic after si, cum, etc., implying a logical conclusion:3.tum id si falsum fuerat, filius quor non refellit?
Ter. Phorm. 2, 3, 53:nam, si res publica defenditur, cur ea consule isto ipso defensa non est?
Cic. Att. 7, 3, 4; cf.:fac esse distentam... cur tam multos deos nihil agere patitur?
id. N. D. 3, 39, 93:cur autem quidquam ignoraret animus hominis, si esset deus?
id. ib. 1, 11, 28; Nep. Eum. 11, 4; Ov. F. 1, 257.—Strengthened by particles of inference: nam, enim, igitur, etc.: Am. Pestis te tenet. So. Nam quor istuc Dicis? Plaut. Am. 2, 1, 31:nam cur me miseram verberas?
id. Aul. 1, 1, 3:quor simulas igitur?
Ter. And. 1, 1, 21:cur enim, inquies, etc.,
Cic. Ac. 2, 17, 55; Suet. Calig. 34; id. Claud. 4; v. Hand, Turs. II. pp. 175- 183.
См. также в других словарях:
excusing — index mitigating Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Excusing — Excuse Ex*cuse , v. t. [imp. & p. p. {Excused}; p. pr. & vb. n. {Excusing}.] [OE. escusen, cusen, OF. escuser, excuser, F. excuser, fr. L. excusare; ex out + causa cause, causari to plead. See {Cause}.] 1. To free from accusation, or the… … The Collaborative International Dictionary of English
excusing — (ik)ˈskyüzən preposition Etymology: from present participle of excuse (I) chiefly South & Midland : except ain t done much excusing fret and worry Marjorie K. Rawlings … Useful english dictionary
excusing — ex·cuse || ɪk skjuËz n. reason, pretext; apology v. forgive; free, release; justify … English contemporary dictionary
excusing — ex·cus·ing … English syllables
ground for excusing — index justification Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
self-excusing — /sɛlf əkˈskjuzɪŋ/ (say self uhk skyoohzing), / ɛk / (say ek ) adjective excusing oneself or one s own behaviour, actions, etc …
self-excusing — adj. * * * … Universalium
self-excusing — adj … Useful english dictionary
excuse — excusable, adj. excusableness, n. excusably, adv. excusal, n. excuseless, adj. excuser, n. excusingly, adv. excusive, adj. excusively, adv. v … Universalium
Jeanne Safer — Jeanne Safer, Ph.D. (born 1947) is an author and influential American psychotherapist. She has written articles for the Wall Street Journal , Utne Reader , Self , New Woman and other publications. She has also authored the following books in… … Wikipedia